Hastalar, Yoksullar, Kimsesizler... Bu Bayram Kimin Bayramı? Gazeteci Tahir Kavri / Özel Haber

Kurban Bayramı yaklaşırken, toplumda giderek derinleşen bir duyarsızlık tartışmaları da beraberinde getiriyor.

 Bayram, birçok aile için sevinç, buluşma ve paylaşım anlamına gelirken; bir başka kesim için ise yalnızlık, acı ve sessiz çığlıklarla geçiyor.

Sağlık kuruluşlarında tek başına bir bayram sabahına uyanan hastalar, sobasız evlerde titreyen yaşlılar, kuru ekmeğe dahi muhtaç çocuklar... Onlar için "bayram" sadece bir kelimeden ibaret. Kimi yatağa mahkûm, kimi hayata.

Bayram sabahı onların penceresinden dışarıya bakıldığında görülen şey; neşe değil, unutulmuşluk. Uzmanlar ve sivil toplum temsilcileri, toplumun giderek bencilleştiğini, yardımlaşma kültürünün ise yalnızca sosyal medya gösterilerine sıkıştığını belirtiyor.

“Bir gülümseme, bir ziyaret, bir tabak sıcak yemek… Bunlar bile bir insanın bayramını gerçekten bayram yapabilir,” diyen insan hakları savunucuları, bu konuda herkesin sorumluluk taşıdığını vurguluyor.

 “Gerçek Bayram, Başkasının Acısına Dokunabilmektir” Toplumun vicdanına seslenen gazeteci Tahir Kavri, konuya ilişkin yaptığı değerlendirmede şu ifadelere yer verdi: “Bayramı gerçekten yaşamak isteyenler, önce başkalarının yoksunluklarına kulak vermeli.

 Bir hasta çocuğun yüzünü güldürmek, bir yaşlının yalnızlığını paylaşmak, işte o zaman bayram ruhu kalplere yerleşir. Aksi halde sadece sofralar dolar, kalpler değil.”

Bayram alışverişleri ve sosyal medya paylaşımları arasında görünmez kılınan milyonlarca ihtiyaç sahibi için çağrılar sürüyor. Yetkililer, bu bayramda "bir kap yemek", "bir ziyaret", "bir telefon" ile dayanışmanın yeniden hatırlanmasını istiyor.