Mevlüt Özmen: “Gerçek Başarı, İnsanlara Dokunabilmektir”

Biz, bir çift ayakkabıyla yılı tamamlayan insanlardık. Altı kardeş olunca, çoğu zaman büyüğümüzden kalan eski ayakkabıları giymek zorunda kalırdık. Yoksulluğun ve yokluğun içinde büyüdük.

Ancak bu zorluklar beni asla yıldırmadı, aksine güçlendirdi. Kaymakam olduğum ilk günden itibaren hep yoksullarla, dezavantajlı insanlarla iç içe oldum.

Çünkü onların ruh hâlini en iyi anlayanlardan biriydim. Onlarla birlikte olmak, dertlerine çözüm üretmek benim için bir sorumluluktu. Başarı, herkes için farklı bir anlam taşır. Bana göre başarı, iyi bir makamda bulunmak ya da çok para kazanmak değildir.Gerçek başarı, insanın mutlu olması, başkalarına dokunabilmesi, hayatına anlam katabilmesidir. Varlığınla başkalarına değer katabiliyor, onların hayatına olumlu dokunuşlar yapabiliyorsan, işte asıl başarı budur.

Ben mutluluğu insanlara hizmet etmekte buldum ve bu yüzden hep bu yönde çalıştım, çalışıyorum. Manisa'da görev yaparken de aynı anlayışla hareket ettim. Manisa insanı öylesine güzel, öylesine samimi ki…Ben klasik bürokratik anlayışla hareket eden biri değilim. En büyük mutluluğum, insanlara dokunabilmek ve onların yaşamına katkı sunabilmek. İnsan, sevdiği işi yapmalı. Eğer bir ayakkabı tamircisi bile olsanız ve işinizi tutkuyla yapıyorsanız, o iş sizin için bir yük olmaktan çıkar, bir keyfe dönüşür.

 "Keşke şunu yapsaydım" dememeli insan. Çünkü keşkeler mutsuzluğun kaynağıdır. Önemli olan, mizacına uygun işi bulup, o alanda kendini geliştirmektir.

Denir ki, "İnsan sevdiği işi yapıyorsa, aslında hiç çalışmış sayılmaz." Ben de işte tam olarak bunu yaşıyorum…