Kavramların Adaleti de Kişiye Göre mi? Değerli kardeşlerim, adaletin dili de mi paraya göre değişmeli?

Diyelim ki fakir bir adam, bir kadına ilgi gösteriyor, peşinden koşuyor. Ne deniyor ona? "Sapık!" Peki ya zengin biri aynı şeyi yaparsa?

"Çapkın," "playboy," hatta "romantik" bile deniyor. İlginç değil mi? 

Aynı eylem, kişinin maddi durumuna göre bambaşka bir anlam kazanıyor. Fakir bir kadının gayrimeşru çocuğu olduğunda, insanlar ona en ağır, en acımasız kelimeleri yakıştırır.

Üç harfli bir kelimeyle yaftalanır; başı "f", sonu "c", ortasında "i" harfi var. Ama aynı durum bir zenginin başına gelirse?

 "Yasak aşkın meyvesi" olur. Bir anda dram, romantik bir hikâyeye dönüşür. Allah Allah! Fakir biri ameliyat olursa, "ameliyat oldu" deriz.

Zengin ameliyat olursa, "operasyon geçirdi." Fakir bayıldığında, "bayıldı" denir; ama zengin için "inme indi" ifadesi kullanılır.

Fakir ölünce, insanlar kısaca "öldü" der. Ama bir zengin öldüğünde, "hayata gözlerini kapadı," "aramızdan ayrıldı," "son yolculuğuna uğurlandı" gibi daha süslü cümleler kurulur. 

Fakir biri evinin bir köşesini onarsa, "evini tadilattan geçiriyor" denir. Zengin biri aynısını yapınca, "restorasyon" yapıyor olur. Fakir biri ağladığında, "ağlıyor" deriz. Ama zengin biri gözyaşı dökerse, "gözyaşlarını tutamadı" diye ifade edilir. İşte kavramlar bile kişiye, sosyal statüye göre değişiyor. Aynı olay, fakir için sert ve acımasız, zengin için ise daha yumuşak ve estetik bir ifadeyle anlatılıyor. Dilimiz bile güçlüye göre şekilleniyor, adalet bile kelimelerde eğilip bükülüyor. Değerli kardeşlerim, adaletin dili de mi paraya göre değişmeli?