Ulusal Haber Temsilcisi Tahir Kavri soruyor, halk cevap veriyor:

Toprağa sorduk: “Sana ne ağır gelir ey toprak?” Toprak sessizliğini bozdu: “Üzerimde doğan, büyüyen canların sonunda bana ihanetle dönmesi… Bu bana ağır gelir. Çünkü beni unutanlar, sonunda yine bana emanet olur.”

Vicdana kulak verdik: “Seni ne susturur?” Vicdan şöyle yanıtladı: “İnsan kalbini menfaatle mühürledi mi, orada artık sesim yankı bulmaz.”

Ateşe yöneldik: “En çok neyi yakmak istersin?” Ateş: “İhaneti... Onun soğukluğu, benim sıcaklığımdan bile acıtır.”

Suya sorduk: “Neden yorulursun en çok?” Su cevap verdi: “İnsanın içindeki kiri temizlemeye çalışmaktan... Çünkü dışını yıkarım ama içindeki karanlığa yetişemem.”

Ve ahlaka döndük: “Sen ne zaman terk edersin insanı?” Cevabı çarpıcıydı: “İçeride menfaat konuşmaya, dışarıda maskeler gülümsemeye başladığında ben oradan çekilirim.”

Tahir Kavri’nin Yorumu: İnsan suyla sınanır, boğulsa da yüzebilir. Ateşle sınanır, yansa da küllerinden doğabilir. Ama ahlakla sınanan bir insan, kaybederse bir daha geri dönemez.

Çünkü ahlak giderse, geriye insan değil, sadece bir görüntü kalır. Ne vicdan işe yarar, ne toprak kabul eder.

Gerçek temizlik içtedir. Dış süsler kandırır, iç niyet ya yüceltir, ya da tüketir.

Bu yüzden en büyük bakım kalbe gösterilmeli. Çünkü içini güzelleştirmeyen hiçbir insan, gerçekten güzel olamaz.